1. Stal nierdzewna nie rdzewieje, wytwarza również tlenek na powierzchni.
Mechanizm wolny od rdzy we wszystkich stalach nierdzewnych dostępnych obecnie na rynku wynika z obecności Cr. Podstawowym powodem odporności na korozję stali nierdzewnej jest teoria filmu pasywnego. Tak zwana folia pasywacyjna to cienka warstwa składająca się głównie z Cr2O3 na powierzchni stali nierdzewnej. Dzięki istnieniu tej warstwy korozja podłoża ze stali nierdzewnej w różnych mediach jest utrudniona i zjawisko to nazywa się pasywacją.
Istnieją dwie sytuacje tworzenia tego rodzaju folii pasywacyjnej. Jednym z nich jest to, że sama stal nierdzewna ma zdolność samopasywacji. Ta zdolność samopasywacji wzrasta wraz ze wzrostem zawartości chromu, dzięki czemu ma odporność na rdzę; drugi Bardziej rozległy warunek powstawania polega na tym, że stal nierdzewna tworzy pasywny film w procesie korozji w różnych roztworach wodnych (elektrolitach), aby zapobiec korozji. W przypadku uszkodzenia folii pasywacyjnej można natychmiast utworzyć nową warstwę pasywacyjną.
Folia pasywacyjna ze stali nierdzewnej jest odporna na korozję, ma trzy cechy: po pierwsze, grubość folii pasywacyjnej jest wyjątkowo cienka, zwykle tylko kilka mikronów pod warunkiem zawartości chromu> 10,5%; drugi to ciężar właściwy folii pasywacyjnej. Jest on większy niż ciężar właściwy podłoża; te dwie cechy wskazują, że warstwa pasywacyjna jest cienka i gęsta, w związku z czym trudno jest przedostać się przez nią medium korozyjne, powodując szybką korozję podłoża; trzecią cechą jest stosunek stężenia chromu w folii pasywacyjnej. Podłoże jest ponad trzykrotnie wyższe; dlatego folia pasywacyjna ma wysoką odporność na korozję.
2. W pewnych warunkach stal nierdzewna również ulegnie korozji.
Środowisko stosowania stali nierdzewnej jest niezwykle skomplikowane, a folia pasywacyjna z czystego tlenku chromu nie może spełnić wymagań wysokiej odporności na korozję. Dlatego konieczne jest dodanie do stali pierwiastków takich jak molibden (Mo), miedź (Cu), azot (N) itp., zgodnie z różnymi warunkami użytkowania, aby poprawić skład warstwy pasywacyjnej i jeszcze bardziej poprawić odporność na korozję stal nierdzewna. Dodatek Mo, ponieważ produkt korozji MoO2- znajduje się blisko podłoża, silnie sprzyja zbiorczej pasywacji i zapobiega korozji podłoża; dodatek Cu powoduje, że warstwa pasywna na powierzchni stali nierdzewnej zawiera CuCl, co jest ulepszone, ponieważ nie wchodzi w interakcję z ośrodkiem korozyjnym. Odporność na korozję; dodanie N, ponieważ warstwa pasywacyjna jest wzbogacona Cr2N, zwiększa stężenie Cr w warstwie pasywacyjnej, poprawiając w ten sposób odporność na korozję stali nierdzewnej.
Odporność na korozję stali nierdzewnej jest warunkowa. Gatunek stali nierdzewnej jest odporny na korozję w pewnym medium, ale może ulec uszkodzeniu w innym medium. Jednocześnie odporność na korozję stali nierdzewnej jest również względna. Jak dotąd nie ma stali nierdzewnej, która byłaby całkowicie niekorodująca we wszystkich środowiskach.
3. Zjawisko uczulenia.
Stal nierdzewna zawiera Cr i tworzy na powierzchni warstwę tlenku chromu, która traci aktywność chemiczną i nazywana jest stanem pasywowanym. Jeśli jednak układ austenityczny przejdzie przez zakres temperatur 475 ~ 850 ℃, C połączy się z Cr, tworząc węglik chromu (Cr23C6) i wytrąci się w krysztale. Dlatego zawartość Cr w pobliżu granicy ziaren jest znacznie zmniejszona, stając się obszarem ubogim w Cr. W tym czasie jego odporność na korozję zostanie zmniejszona i jest szczególnie wrażliwy na środowiska korozyjne, dlatego nazywa się to uczuleniem. Działanie uczulające najprawdopodobniej powoduje korozję w środowisku stosowania kwasu utleniającego. Ponadto istnieją strefy wpływu ciepła spawania i strefy obróbki gięcia na gorąco.
4. W jakich okolicznościach stal nierdzewna koroduje?
W rzeczywistości stal nierdzewna niekoniecznie jest wolna od rdzy, ale jej szybkość korozji jest znacznie niższa niż w przypadku innych stali w tym samym środowisku, a czasami można ją zignorować.
Czas publikacji: 02 kwietnia 2021 r