Hartowanie i odpuszczanie rur stalowych bez szwu

Po hartowaniu i odpuszczaniu rur bez szwu, wyprodukowane części mają dobre, wszechstronne właściwości mechaniczne i są szeroko stosowane w różnych ważnych częściach konstrukcyjnych, zwłaszcza korbowodach, śrubach, kołach zębatych i wałach, które pracują pod zmiennymi obciążeniami. Ale twardość powierzchni jest niska i nie jest odporna na zużycie. W celu poprawy twardości powierzchni części można zastosować odpuszczanie + hartowanie powierzchniowe.

Jego skład chemiczny zawiera zawartość węgla (C) 0,42 ~ 0,50%, zawartość Si 0,17 ~ 0,37%, zawartość Mn 0,50 ~ 0,80% i zawartość Cr <= 0,25%.
Zalecana temperatura obróbki cieplnej: normalizowanie 850°C, hartowanie 840°C, odpuszczanie 600°C.

Powszechnie stosowane rury stalowe bez szwu są zazwyczaj wykonane z wysokiej jakości stali konstrukcyjnej węglowej, która nie jest bardzo twarda i łatwa do cięcia. Często wykorzystuje się go w formach do wykonywania szablonów, końcówek, słupków prowadzących itp., ale wymagana jest obróbka cieplna.

1. Po hartowaniu i przed odpuszczaniem twardość stali jest większa niż HRC55, która jest kwalifikowana.
Najwyższa twardość do zastosowań praktycznych to HRC55 (hartowanie z wysoką częstotliwością HRC58).

2. Nie należy stosować procesu obróbki cieplnej polegającej na nawęglaniu i hartowaniu stali.
Po hartowaniu i odpuszczaniu części mają dobre wszechstronne właściwości mechaniczne i są szeroko stosowane w różnych ważnych częściach konstrukcyjnych, zwłaszcza korbowodach, śrubach, przekładniach i wałach, które pracują pod zmiennymi obciążeniami. Ale twardość powierzchni jest niska i nie jest odporna na zużycie. W celu poprawy twardości powierzchni części można zastosować odpuszczanie + hartowanie powierzchniowe.

Nawęglanie jest powszechnie stosowane w przypadku części o dużej wytrzymałości z odporną na zużycie powierzchnią i rdzeniem odpornym na uderzenia, a jego odporność na zużycie jest wyższa niż hartowanie i odpuszczanie + hartowanie powierzchniowe. Zawartość węgla na powierzchni wynosi 0,8-1,2%, a rdzeń na ogół 0,1-0,25% (w szczególnych przypadkach stosuje się 0,35%). Po obróbce cieplnej powierzchnia może uzyskać bardzo wysoką twardość (HRC58–62), a rdzeń charakteryzuje się niską twardością i udarnością.