(1) Nagła zmiana energii pseudoodkształcenia ma miejsce głównie wtedy, gdy wiertło wchodzi w warstwę miękkiej gleby, a świder stożkowy przecina powierzchnię graniczną powstania nagłej zmiany. Im wyższa twardość formowania, tym większa energia pseudoodkształcenia rury stalowej spawanej łukiem krytym ze szwem spiralnym, gdy wchodzi ona w proces formowania.
(2) Podczas nagłego wiercenia w formacji rura stalowa spawana łukiem krytym ze szwem spiralnym porusza się wzdłużnie, a wiertło wibruje. Im większa twardość formacji, tym większa amplituda wiertła.
(3) Pod warunkiem pewnego zanurzenia warstwy, im większa prędkość wiercenia wiertła, tym większe odchylenie wzdłużne trajektorii wiercenia, a im większa prędkość wiertła, tym mniejsze odchylenie wzdłużne trajektorii wiercenia. Gdy prędkość obrotowa wiertła jest mniejsza niż 2,2rad/s, wpływ prędkości obrotowej na odchylenie wzdłużne toru wiercenia jest zmniejszony.
(4) Przy określonej prędkości obrotowej świdra, gdy lokalny kąt zanurzenia formacji wynosi 0° i 90°, nie ma to wpływu na trajektorię wiercenia; gdy lokalny kąt zanurzenia stopniowo wzrasta, zwiększa się odchylenie wzdłużne trajektorii wiercenia; gdy lokalny kąt zanurzenia przekracza 45°, wpływ odchylenia podłużnego wiercenia na trajektorię wiercenia jest zmniejszony. Wyniki badań przedstawione w tym rozdziale mają ogromne znaczenie dla poprawy dokładności predykcji wiertła trójstożkowego w stromych formacjach i dają teoretyczne podstawy do korekcji trajektorii wiercenia rur stalowych spawanych łukiem krytym ze szwem spiralnym przez poziomy otwór pilotowy.
Czas publikacji: 24 czerwca 2021 r