Wady obróbki cieplnej

Obróbka cieplna może poprawić wydajność przetwarzania stali, poprawić jej wydajność, znacznie poprawić właściwości mechaniczne stali i przedłużyć jej żywotność. Obciążenia dynamiczne i tarcie w różnorodnych warunkach pracy w warunkach przekładni, wałów korbowych i innych części wymagają powierzchni o dużej twardości, dużej odporności na zużycie, natomiast serce wymaga wystarczającej ciągliwości i wytrzymałości. Istnieją jednak pewne typowe wady obróbki cieplnej.

Przedmiot obrabiany w procesie nagrzewania, nagrzewanie otaczającego medium z powierzchni stali, reakcja chemiczna, utlenianie i odwęglenie stali, poważnie wpłynie na jakość hartowania przedmiotu obrabianego. Od czasu powstania tlenku żelaza wielkość przedmiotu obrabianego zmniejsza się, zmniejszając chropowatość powierzchni, ale także poważnie wpływa na szybkość chłodzenia podczas hartowania, co powoduje powstawanie miękkich punktów na powierzchni przedmiotu obrabianego i niewystarczającą twardość. Ponieważ dyfuzja węgla jest szybsza, więc szybkość odwęglenia stali jest zawsze większa niż szybkość utleniania. Pod warstwą tlenku stali zawsze znajduje się pewna grubość, zwykle odwęglanie, odwęglenie powierzchni stali zmniejsza zawartość węgla, co powoduje niewystarczającą twardość powierzchni po hartowaniu stali, zmniejsza się wytrzymałość zmęczeniowa i hartowanie stali podatne na pęknięcia powierzchniowe. Gdy stal austenityczna do nagrzewania, np. temperatura nagrzewania jest zbyt wysoka lub czas nagrzewania jest zbyt długi, spowoduje to zgrubienie wzrostu ziaren austenitu, powstawanie martenzytu będzie chropowate, zjawisko zwane przegrzaniem. Trudno zapobiec przegrzaniu przedmiotu obrabianego, hartując pęknięcia. Ponieważ istnieje wiele mikropęknięć generowanych przez martenzyt, w wyniku martenzytycznego pęknięcia hartowniczego rozwiną się pęknięcia. W przypadku wyższej temperatury ogrzewania, ziarno austenitu ulega dalszemu zgrubieniu i powoduje utlenianie granicy ziaren, może również powodować poważne zjawisko topnienia granicy ziaren zwane spalaniem. Wyprodukowano płonący kawałek, jego wydajność dramatycznie. Przegrzanie uszkodzonych części można zorganizować w celu przeprowadzenia szczegółowej normalizacji lub wyżarzania, hartowania, a następnie przywrócenia normalnej specyfikacji. Spalił wadliwe części z powodu niemożności zapisania, ale tylko złomowany. Ponadto hartowanie polega na hartowaniu pęknięć naprężeniowych na powierzchni przedmiotu obrabianego, gdy naprężenie rozciągające przekracza chłodzenie spowodowane wytrzymałością stali na zerwanie, to pęknięcie w przedmiocie obrabianym. Wkrótce po wejściu do czynnika chłodzącego temperatura spadła do punktu Ms (około 250 stopni) Generowane są następujące elementy. Dzieje się tak, ponieważ przedmiot obrabiany jest hartowany od temperatury austenityzowania do punktu Ms w procesie, ponieważ plastyczna przemiana martenzytyczna drastycznie się zmniejsza, podczas gdy naprężenia szybko rosną, łatwo jest tworzyć pęknięcia.