Wytłaczanie na gorąco zwykle przeprowadza się w kotlebezszwowa rura kęs, zwany wytłaczaniem kompozytowym. Wytłaczanie kompozytu jest obecnie najlepszą metodą produkcji kotłów rurowych bez szwu ze stali nierdzewnej i stopów wysokoniklowych. Jest to kompozyt o dużej średnicy składający się z dwóch lub więcej półfabrykatów metalowych, podgrzewany do temperatury około 1200℃, a następnie wytłaczane przez pierścieniową przestrzeń utworzoną przez formę i trzpień. Gdy przekrój poprzeczny kęsa wytłaczanego zmniejsza się do 10:1, wysokie ciśnienie wytłaczania i temperatura na styku powodują efekt zgrzewania „zgrzewania ciśnieniowego”, sprzyjając szybkiej i powszechnej dyfuzji styku pomiędzy kombinacją, aby uzyskać interfejs wiązania metalurgicznego.
Przed metodą produkcji rur kompozytowych przez wytłaczanie istnieją trzy: przebijanie kęsów kutych i uzyskiwanie powiększonych przez wytłaczanie na gorąco; bezpośrednie odlewanie odśrodkowe; odporne na korozję cząstki proszku. Wewnątrz i na zewnątrz proszku stosowane są dwa surowce metalowe, zwane technologią „NUVAL”, które umożliwiają opracowywanie nowych stopów, ale koszt przygotowania proszku jest zbyt wysoki. Wady kotłów bez szwu współwytłaczanych to:
①Zalety: Interfejs jest spojony metalurgicznie; siły występujące w procesie wytłaczania są całkowicie naprężeniowe, szczególnie dobrze nadają się do obróbki na gorąco, obróbki wysokostopowej, niskiej plastyczności metali.
②Wady: Jak wynika z połączenia elementów procesu wytłaczania bez szwu w kotle, w bardzo krótkim czasie na granicy faz dyfuzja, zwykle ze względu na obecność warstw tlenkowych, uległa wpływowi, dotychczas ograniczona do wytłaczanego kompozytu ze stali węglowej, stali nierdzewnej i wysokiej zawartości niklu pomiędzy kompozytem stop. Należy zauważyć, że mała odporność na odkształcenia przy wytłaczaniu na gorąco, pozwalająca na duży stopień odkształcenia każdego z nich, co skutkuje większą chropowatością powierzchni, a zatem także dalszym walcowaniem na zimno przez wytłaczanie na gorąco (lub ciągnienie) jest metodą wytwarzania rury kompozytowej .
Czas publikacji: 18 września 2019 r