Wat zijn de effecten van koolstof en silicium in de chemische elementen van naadloze stalen buizen op de eigenschappen van staal

De effecten van koolstof en silicium in de chemische elementen van naadloze stalen buizen op de eigenschappen van staal zijn als volgt:
1. Koolstof (C): Koolstof is na ijzer het belangrijkste element in het staal dat wordt gebruikt voor naadloze stalen buizen. Naarmate het koolstofgehalte toeneemt, neemt de sterkte van het staal toe, terwijl de plasticiteit en taaiheid, vooral de slagvastheid bij lage temperaturen, afnemen, terwijl de lasbaarheid, corrosieweerstand en koudbuigprestaties aanzienlijk worden verminderd. Daarom mag het koolstofgehalte van staal voor naadloze stalen buisconstructies in het algemeen niet hoger zijn dan 0,22%, en voor gelaste constructies minder dan 0,2%. Een hoog koolstofgehalte zal ook de atmosferische corrosieweerstand van staal verminderen, en koolstofrijk staal in openluchtopslagplaatsen zal gemakkelijk roesten; bovendien kan koolstof de koude brosheid en verouderingsgevoeligheid van staal verhogen.

2. Silicium (si): Silicium wordt toegevoegd aan de grondstof van naadloze stalen buizen als reductiemiddel en sterke desoxidatiemiddel tijdens het staalproductieproces, dus gedood staal bevat 0,15-0,30% silicium. Als het siliciumgehalte in staal hoger is dan 0,50-0,60%, wordt silicium een ​​legeringselement. Een geschikte hoeveelheid silicium kan de sterkte van staal verbeteren zonder significante nadelige effecten op de plasticiteit, taaiheid, koudbuigprestaties en lasbaarheid. Silicium kan de elasticiteitsgrens, de vloeigrens en de treksterkte van staal aanzienlijk verhogen, daarom wordt het veel gebruikt bij het maken van verenstaal.

Het toevoegen van 1,0-1,2% silicium aan gehard en getemperd constructiestaal kan de sterkte met 15-20% vergroten. Silicium wordt gecombineerd met molybdeen, wolfraam, chroom, enz. om de corrosieweerstand en oxidatieweerstand te verbeteren, en kan worden gebruikt om hittebestendig staal te maken. Koolstofarm staal met 1-4% silicium heeft een extreem hoge magnetische permeabiliteit en wordt in de elektrische industrie gebruikt om siliciumstaalplaten te maken. Wanneer het siliciumgehalte te hoog is, zullen de plasticiteit, taaiheid, corrosieweerstand en lasbaarheid van het staal verminderen.