Laag koolstofstaal: laag koolstofgehalte, geen neiging tot verharding, goede plasticiteit, noodzaak voor speciaal proceslassen, warmtebehandeling na het lassen en behoefte aan een verscheidenheid aan lasmethoden.
Maar er moet nog steeds rekening mee worden gehouden: lasverbindingen enz. moeten zorgen voor sterk lassen. mogen niet meer dan de standaard voorgeschreven poriën, slakken en andere defecten hebben, die verband houden met bewerkingen die verband houden met het koolstofgehalte van het lasmetaal. Het koolstofgehalte van het lasmetaal is meestal lager dan dat van de basis. metaal, kan verhoogd Si, Mn zijn om de sterkte van de las te garanderen. Wanneer het hoge koolstofgehalte meer dan 0,24% bedraagt, is het noodzakelijk om koudscheuren bij warmscheuren tijdens het lassen en na het lassen te voorkomen. Sommige vreemde koolstofstaalsoorten tot ongeveer 0,30%, die alleen maar de aandacht kunnen trekken, moeten bij het lassen van deze staalsoorten goed worden opgewarmd. Grote dikte van de constructie tijdens het lassen, vooral het eerste steunlasstaal zonder voorverwarmen kan barsten. Wanneer deze scheur ijzererts-kunststof laselektroden produceert, overschrijdt de dikte van de hoeklasverbinding van 12 mm, met een laag waterstofelektrodelassen dikker dan 32 mm van 500 MPa sterkte stalen hoeklas, had de las ook microscheuren. Dit vermindert de taaiheid en rek van het lasmetaal, maar heeft geen effect op de treksterkte.
Posttijd: 18 augustus 2021