1. Ο ανοξείδωτος χάλυβας δεν σκουριάζει, παράγει επίσης ένα οξείδιο στην επιφάνεια.
Ο μη σκουριασμένος μηχανισμός όλων των ανοξείδωτων χάλυβων που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στην αγορά οφείλεται στην παρουσία του Cr. Ο θεμελιώδης λόγος για την αντοχή στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα είναι η θεωρία του παθητικού φιλμ. Το λεγόμενο φιλμ παθητικοποίησης είναι ένα λεπτό φιλμ που αποτελείται κυρίως από Cr2O3 στην επιφάνεια του ανοξείδωτου χάλυβα. Λόγω της ύπαρξης αυτής της μεμβράνης, παρεμποδίζεται η διάβρωση του υποστρώματος από ανοξείδωτο χάλυβα σε διάφορα μέσα, και αυτό το φαινόμενο ονομάζεται παθητικοποίηση.
Υπάρχουν δύο καταστάσεις για το σχηματισμό αυτού του είδους φιλμ παθητικοποίησης. Το ένα είναι ότι ο ίδιος ο ανοξείδωτος χάλυβας έχει την ικανότητα αυτο-παθητικοποίησης. Αυτή η ικανότητα αυτοπαθητικοποίησης αυξάνεται με την αύξηση της περιεκτικότητας σε χρώμιο, επομένως έχει αντοχή στη σκουριά. το άλλο Μια πιο εκτεταμένη συνθήκη σχηματισμού είναι ότι ο ανοξείδωτος χάλυβας σχηματίζει ένα παθητικό φιλμ κατά τη διαδικασία διάβρωσης σε διάφορα υδατικά διαλύματα (ηλεκτρολύτες) για να εμποδίσει τη διάβρωση. Όταν το φιλμ παθητικοποίησης είναι κατεστραμμένο, μπορεί να σχηματιστεί αμέσως ένα νέο φιλμ παθητικοποίησης.
Η μεμβράνη παθητικοποίησης από ανοξείδωτο χάλυβα έχει την ικανότητα να αντιστέκεται στη διάβρωση, υπάρχουν τρία χαρακτηριστικά: πρώτον, το πάχος της μεμβράνης παθητικοποίησης είναι εξαιρετικά λεπτό, γενικά μόνο λίγα μικρά υπό την προϋπόθεση της περιεκτικότητας σε χρώμιο> 10,5%. Το δεύτερο είναι το ειδικό βάρος του φιλμ παθητικοποίησης Είναι μεγαλύτερο από το ειδικό βάρος του υποστρώματος. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά δείχνουν ότι η μεμβράνη παθητικοποίησης είναι λεπτή και πυκνή, επομένως, η μεμβράνη παθητικοποίησης είναι δύσκολο να διεισδύσει από το διαβρωτικό μέσο για να διαβρώσει γρήγορα το υπόστρωμα. Το τρίτο χαρακτηριστικό είναι η αναλογία συγκέντρωσης χρωμίου του φιλμ παθητικοποίησης Το υπόστρωμα είναι περισσότερο από τρεις φορές υψηλότερο. Ως εκ τούτου, το φιλμ παθητικοποίησης έχει υψηλή αντοχή στη διάβρωση.
2. Ο ανοξείδωτος χάλυβας θα διαβρωθεί επίσης υπό ορισμένες συνθήκες.
Το περιβάλλον εφαρμογής του ανοξείδωτου χάλυβα είναι εξαιρετικά περίπλοκο και το καθαρό φιλμ παθητικοποίησης οξειδίου του χρωμίου δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις υψηλής αντοχής στη διάβρωση. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να προστεθούν στοιχεία όπως μολυβδαίνιο (Mo), χαλκός (Cu), άζωτο (N) κ.λπ. στον χάλυβα σύμφωνα με διαφορετικές συνθήκες χρήσης για τη βελτίωση της σύνθεσης του φιλμ παθητικοποίησης και περαιτέρω βελτίωση της αντοχής στη διάβρωση ανοξείδωτο χάλυβα. Προσθέτοντας Mo, επειδή το προϊόν διάβρωσης MoO2- είναι κοντά στο υπόστρωμα, προάγει έντονα τη συλλογική παθητικοποίηση και αποτρέπει τη διάβρωση του υποστρώματος. Η προσθήκη Cu κάνει το παθητικό φιλμ στην επιφάνεια του ανοξείδωτου χάλυβα να περιέχει CuCl, το οποίο βελτιώνεται επειδή δεν αλληλεπιδρά με το διαβρωτικό μέσο. Αντοχή στη διάβρωση; προσθέτοντας Ν, επειδή το φιλμ παθητικοποίησης είναι εμπλουτισμένο με Cr2N, η συγκέντρωση του Cr στο φιλμ παθητικοποίησης αυξάνεται, βελτιώνοντας έτσι την αντίσταση στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα.
Η αντοχή στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα είναι υπό όρους. Μια μάρκα ανοξείδωτου χάλυβα είναι ανθεκτική στη διάβρωση σε ένα συγκεκριμένο μέσο, αλλά μπορεί να καταστραφεί σε άλλο μέσο. Ταυτόχρονα, η αντοχή στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα είναι επίσης σχετική. Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει ανοξείδωτο ατσάλι που να είναι απολύτως μη διαβρωτικό σε όλα τα περιβάλλοντα.
3. Φαινόμενο ευαισθητοποίησης.
Ο ανοξείδωτος χάλυβας περιέχει Cr και σχηματίζει ένα φιλμ οξειδίου του χρωμίου στην επιφάνεια, το οποίο χάνει τη χημική δραστηριότητα και ονομάζεται παθητικοποιημένη κατάσταση. Ωστόσο, εάν το ωστενιτικό σύστημα περάσει από το εύρος θερμοκρασίας των 475~850℃, ο C θα συνδυαστεί με το Cr για να σχηματίσει καρβίδιο του χρωμίου (Cr23C6) και θα κατακρημνιστεί στον κρύσταλλο. Επομένως, η περιεκτικότητα σε Cr κοντά στο όριο των κόκκων μειώνεται σημαντικά, καθιστώντας μια περιοχή φτωχή σε Cr. Αυτή τη στιγμή, η αντοχή του στη διάβρωση θα μειωθεί και είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο σε διαβρωτικά περιβάλλοντα, γι 'αυτό ονομάζεται ευαισθητοποίηση. Η ευαισθητοποίηση είναι πιο πιθανό να διαβρωθεί στο περιβάλλον χρήσης του οξειδωτικού οξέος. Επιπλέον, υπάρχουν ζώνες που επηρεάζονται από τη θερμότητα συγκόλλησης και ζώνες επεξεργασίας θερμής κάμψης.
4. Λοιπόν υπό ποιες συνθήκες ο ανοξείδωτος χάλυβας θα διαβρωθεί;
Στην πραγματικότητα, ο ανοξείδωτος χάλυβας δεν είναι απαραίτητα απαλλαγμένος από σκουριά, αλλά ο ρυθμός διάβρωσής του είναι πολύ χαμηλότερος από άλλους χάλυβες στο ίδιο περιβάλλον και μερικές φορές μπορεί να αγνοηθεί.
Ώρα δημοσίευσης: Απρ-02-2021